Archief

Wildlife Film Festival Rotterdam is jarig en trakteert! Om haar 10-jarig bestaan te vieren komt het WFFR twee keer naar het Wijkpaleis. Op woensdag 9 oktober en vrijdag 1 november vertoont zij drie prachtige natuurfilms. De vertoningen starten om 20.00 uur. Voorafgaand kun je mee-eten in het Wijkpaleis voor 5 euro.

Op woensdag 9 oktober toont WFFR "Grebe the Lover" en "Rise of the White Ibis". Twee  natuurfilms met een heel eigen perspectief op het leven van twee heel verschillende vogels: de stadse Ibis (Engels gesproken, niet ondertiteld) en de heel poëtische Iraanse fuut Grebe (Farsi gesproken, Engels ondertiteld).

Op vrijdag 1 november toont WFFR 'In the Footsteps of Giants' van regisseur Fried-Jan van den Eerenbeemt. Elke nacht hangt er in Dambwa South, Zambia, een voelbare onrust in de lucht, omdat de gemeenschap vreest dat olifanten hun gewassen zullen vernietigen. Deze rusteloze nachten weerspiegelen een delicaat evenwicht tussen de veiligheid van mensen en het behoud van wilde dieren, waardoor de dorpelingen in een constante staat van onzekerheid verkeren.

De makers van de film zijn aanwezig voor een Q&A na afloop.

Kijk op wffr.nl voor alle info over het Wildlife Film Festival Rotterdam of kijk alvast de trailers.

Toegang: 4 euro.

Elk jaar maakt stichting het Wijkpaleis een jaarverslag. Natuurlijk, dat moet, maar behalve dat en heel veel werk, is het ook elk jaar inspirerend om terug te kijken. Het helpt bij het zetten van nieuwe stappen.

Elk jaar zoeken we verder hoe we helder(der) kunnen vertellen waar het in het paleis om draait. Na alle aandacht voor de aankoop in de afgelopen jaren, staat 2023 in het teken van de verduurzaming van het Wijkpaleis. De verduurzaming van het gebouw én het Paleis als organisatie, maar nog veel belangrijker de verdieping van het gemeenschapsleven in en om het Wijkpaleis.

In het jaarverslag 2023 besteden we volop aandacht aan de maatschappelijke waarde van het Wijkpaleis en hoe het bijdraagt aan het versterken van de gemeenschap van Rotterdam West. We hopen dat het met interesse wordt gelezen en kijken uit naar de gesprekken die hieruit volgen.

Het is feest in Middelland! Vier je mee?

Van zaterdag 11 tot en met zondag 19 mei is het elke dag feest op alle plekken van Huize Middelland.

Het is een programma vol cultuur, film, samen eten, doen en maken.

Voor jong en oud.

Op 5 mei vieren we samen de vrijheid door samen een maaltijd te maken met alles wat erbij komt kijken om er een feest van te maken; van snijden en bereiden van het eten samen met Basma en German; tot passende tafelkleden maken en tafel dekken met Marlies; een lied schrijven en uitvoeren met Rineke; de ramen ‘betekenen’ vol duiven onder aanvoering van Pauline en het voeren van het goede tafelgesprek. En o ja, er komt een verrassingsoptreden. We houden expres ruimte open in het programma voor ideeën die mensen aandragen en hopen dat het uiteindelijk eindigt in een spontaan dansfeest.

We starten om 16:00 uur met wie de voorbereidingen mee wil maken. Je kunt ook om 18:00 uur aanschuiven aan een gedekte tafel.

Je kunt je aanmelden via wijkpaleis@gmail.com.

Kosten 7,50 euro

We begonnen 2021 - net als veel andere mensen - met het idee dat alles anders zou zijn dan 2020. Dat bleek niet helemaal waar.

We startten 2021 ook met een duidelijk doel: we zouden grote stappen zetten om de koop van het gebouw mogelijk te maken. We stapten in de trein en wisten dat het een enerverende reis zou worden. Soms troffen we een boemeltje en mocht het wat ons betreft best sneller, andere keren trokken we een sprint, dan weer stonden we zonder opgaaf van reden stil tussen de weilanden. Maar tijdens de obligatiecampagne leek het alsof we in de intercity direct zaten.

316 personen / stellen / studentenhuizen / vriendengroepen / gezinnen hebben ingeschreven, samen brengen jullie 684.500 euro bij elkaar.

We hebben 2021 met een goed gemoed afgesloten en kijken uit naar 2022. Januari en februari zullen nog grotendeels nodig zijn voor het afronden van de financiering en het sluiten van de koop.

‍

foto: Sanne Donders

Cine West: De kracht van lokaal

Bas de Leijer is filmmaker. Hij huurt een werkplaats in het Wijkpaleis. Samen met buurtgenoot Mark Duursma is hij Cine West gestart. Dit jaar hebben zij een programma gemaakt rond het toepasselijke thema “de kracht van lokaal”. 

Fatma gaat voor Bollywood

Op woensdag 26 januari draait Cine West als laatste film de keuze van Fatma. Als Fatma klaar is met koken, gaat zij snel naar huis om zoals zij zelf zegt "te chillen met een fijne Bollywoodfilm." Kom je ook 'chillen' met Fatma en een fijne Bollywood?

Inschrijvers maken obligatiecampagne tot succes

De weg naar de aankoop is als een treinreis. Elke keer passeren we een station en komen we dichterbij het voorlopig eindstation DE AANKOOP. Dit keer maakten we een heel formele stop namelijk het officieel inroepen van de koop. Oftewel we hebben de gemeente laten weten dat we echt van plan zijn om het Wijkpaleis te kopen. Om deze stap te vieren, zijn we het dak op gegaan en heeft Judith Bovenberg het grote nieuws van de daken geschreeuwd, opdat iedereen het weet: we hebben de koop officieel ingeroepen. Nu is er geen weg meer terug.

Groep 3 van de Mariabasisschool is bezig met een project Smakelijk Eten. En daarom komen ze op bezoek in het Wijkpaleis. Samen met Fatma gaan zij soep bereiden en lekkere samosa’s met tomatenchutney maken. Eerst goed handen wassen en dan begint het harde werken: snijden, snijden, snijden … pompoen, wortel, paprika, prei alles gaat in mooie kleine stukjes. Als alles is gesneden, gaan ze de keuken in. De groente gaat de pan in om soep van te koken. Ondertussen leren de kinderen hoe ze van naambeslag mooie balletje maken die daarna met een deegroller worden uitgerold. Niet heel veel later schuiven de kinderen aan tafel en proeven van hun eigengemaakte lekkers. Veel vinden het lekker, anderen moeten wennen aan de smaken. Als toetje gaan ze nog even lekker spelen in de Paleistuin.

Het Wijkpaleis is de plek voor maken, ontmoeten, leren en ondernemen. Dus toen het verzoek van de gemeente kwam om huisvesting te bieden aan de RK Maria Basisschool leek dit als een missend puzzelstukje op zijn plaats te vallen. Sinds 2019 huurt de Maria Basisschool de bovenste verdieping van het Wijkpaleis. Het is de start van een bijzondere samenwerking, waarvan de zaadjes al eerder bij Singeldingen en in het pop-up Paleis zijn geplant. Hoewel deze samenwerking door corona nog niet tot volle bloei is gekomen, ziet schooldirecteur Ineke van Uden volop kansen.

In het proces van de aankoop is het belangrijk zekerheid te krijgen over de verlenging van het huurcontract van deze ‘grote huurder’. Alle financiers, maar zeker de banken willen dat graag weten. Deze zomer heeft de Maria Basisschool groen licht gekregen van de dienst onderwijshuisvesting van de gemeente: zeker tot de zomer van 2027 blijft de Maria Basisschool huurder van de 3e verdieping van het Wijkpaleis.

“Het Wijkpaleis is één van de plekken is waar je onverwachte ontmoetingen hebt, je komt om iets te maken of te eten maar ondertussen leer je allerlei mensen kennen. Eigenlijk gun ik elke wijk in elke stad in Nederland een Wijkpaleis!”

Daan Zandbelt,
buurtbewoner, stedebouwer en rijksadviseur-af.

‍

Wil je meer weten over de obligaties, bekijk het obligatieplan of loop gerust binnen!

‘Publieke rijkdom’ noemen Toon Koehorst en Jannetje in 't Veld het Wijkpaleis: “als je met de buurt iets kan opbouwen dat open staat voor iedereen, ben je samen echt rijk”. Daarom doen zij mee in de aankoop van het Wijkpaleis. Doe jij ook mee?!

‍

Wil je meer weten over de obligaties, bekijk het obligatieplan of loop gerust binnen!

‍

Liefde in het Wijkpaleis ontstaat op onverwachte momenten. Mw Ganesh komt al lang naar het Wijkpaleis. Kaat ook. Beiden helpen op eigen wijze. Mw Ganesh brengt lekkers, bloemen, geeft de plantjes water en helpt Fatma met schoonmaken en snijden van de groente. Sindskort komt Kaat ook vaker op woensdagmiddag Fatma helpen in de keuken. Als Mw Ganesh en Kaat elkaar tegen komen, wordt er iets minder hard gewerkt en heel veel gelachen.

Op een woensdagmiddag komen Rock en Rose van Rock ’n Rose Studio de mannen en vrouwen van Clean Up knippen. Het is een moment van aandacht, rust en gesprekken via de spiegel. Daarna stappen de mannen en vrouwen geknipt en geschoren het Wijkpaleis uit. Weer op pad voor een nieuwe ronde prikken om op hun beurt de wijk schoon te houden.

Moniek, buurtgenoot, paleistuinier en lerares Nederlands met plezier, heeft al een tijdje Mebrati, een jong Eritrese meisje van 15 jaar onder haar hoede genomen. Samen zetten ze grote stappen met Nederlands leren, maar ook abstracte zaken als maten en meten worden in aanschouwende lessen aangepakt. Hup, de tuin in, meters uitstappen en tekenen. Zoveel mogelijk les in de buitenlucht, samen de planten sproeien, af en toe wat lekkers bietsen bij de Paleiskoks en als lesmateriaal … “Het is fijn om er te zijn” van de onvolprezen kinderboekenschrijver Guus Kuijer

Tijmen Pennarts alias the wandering cook werkt sinds een paar weken samen met de vrouwen van Mixblik. In de keuken leren zij fijne kneepjes van dit vak van deze profkok. Handigheid in de keuken, hygiënische regels, maar ook het feestelijk opmaken van een bord. Het is echt een reis, samen ontdekken zij allerlei verschillende keukens en smaken en maken zij van Japanse sushi tot Italiaanse verse pasta. En onderweg ontstaan al weer allerlei nieuwe fusion gerechten, want verse pasta met Eritrese Slisi is niet te versmaden.

Mixblik en Tijmen koken elke donderdagavond een aanschuifmaaltijd.

Nathalie Comans (Ministry of Knits) heeft een werkplaats op de tweede verdieping van Het Wijkpaleis. Ze is opgeleid als modeontwerper aan de Willem de Kooning Academie. Deze zomer graast dankzij haar een kleine kudde merinoschapen in de buurttuin op het Dakpark aan de Vierhavenstraat. Ze wil de wolindustrie in Nederland nieuw leven inblazen. Waarom wil zij de schapen laten grazen in Rotterdam West?

“Vanaf het begin van mijn carrière ging ik op zoek naar informatie over de materialen die ik in mijn ontwerpen gebruikte. Waar zijn de stoffen gemaakt, onder welke omstandigheden, welke materialen, verven worden er gebruikt? Deze informatie was niet voorhanden. Ik besloot dat ik aan de modewereld wilde bijdragen door een betere manier van produceren. En dus begon ik bij het begin. Welke materialen zijn er lokaal voorhanden. Wol! Maar de maakcultuur van wol is hier verdwenen en verplaatst naar de lagelonenlanden. Wat doen we bijvoorbeeld met de wol van de Texelaar, hét vleesschaap van Nederland. Dat is grove wol die niet echt geschikt is voor kleding, deze wol heeft hier geen waarde meer. Schapen scheren is tegenwoordig een kostenpost, wol brengen bij de wol-federatie kost geld.

De wol van merinoschapen is wel mooi, maar de productie is nu onder andere vanwege ’t vele transport vervuilend. In Australië en Nieuw Zeeland lopen grote kuddes. Die wol wordt in China gewassen en verwerkt tot halfproduct, en dan in andere landen tot garens gesponnen. De hoogste kwaliteit garens wordt in Italië geverfd en daarna in Bangladesh en Myanmar tot kledingstukken gebreid. Dus voordat iets bij ons in de winkel hangt, is de wol vele kilometers onderweg en weten we niets van de productie of de werkomstandigheden waarin het is geproduceerd. En ja, dan is het ook nog een goedkoop kledingstuk dat je maar een paar keer draagt. Daarom besloot ik dichtbij huis te produceren, waar ik de productieomstandigheden ken.De wol van het Nederlandse merinoschaap is heel geschikt om kleding van te maken én door het grazen dragen de schapen bij aan de biodiversiteit op het Dakpark. En als we ze scheren hebben we goede wol in plaats van ‘afval’. Door de kudde op het Dakpark – de schapen komen van de Zeeuwsvlaamse Wolboerderij Blij Bezuiden – hoop ik meer mensen te kunnen vertellen over de mode-industrie en hoe we met het Nederlandse merinoschaap die industrie een stapje duurzamer kunnen maken.”

Als symbolisch gebaar voor de reis die het Wijkpaleis heeft afgelegd, bouwt buurtbewoner en constructeur Joël Keijenemans bij de sleuteloverdracht in 2019 een Da Vinci brug van vijf bezemstelen en acht balkjes. Joël werkt met zijn Buro Civiel vanuit het Wijkpaleis. Die brug is een kunstwerk, een constructie van stokken zonder dat er een schroef of touw aan te pas komt. Toch is de brug sterk genoeg voor een mens om over te steken, wrijving en zwaartekracht doen het werk. Het constructieve principe fascineert Joël, hij wil weten hoe het in elkaar steekt en dat delen met anderen. Joël: “Als je een dimensie toevoegt wordt de brug een bol, de Da Vinci-koepel.”

Gerald de Jong, wiskundige en wijkpaleizer en ook anderen helpen hem om het principe te doorgronden en uit te denken hoe we deze constructie – met een diameter van 7 meter en 3,5 meter hoog – in de Paleistuin kunnen bouwen. Deze ‘Da Vinci dome’ is een eerste experiment. Wat gebeurt er als we de constructie laten begroeien, vakken voorzien van tentdoek, kunnen we er een reuze knikkerbaan met tennisballen in bouwen?

Het is een project van vele handen. Op zaterdagochtend wordt er aan gebouwd, de constructie is een spel van latten en bouten. Iedereen kan een handje helpen, sommige latten moeten worden ingekort, heel veel gaatjes geboord, kopse kanten geschuurd en gelakt en dan natuurlijk het spannendste deel, het in elkaar zetten, bouwen van de koepel.

Caroline Ellerbeck is illustrator werkt in het Wijkpaleis. Ze schuift regelmatig aan voor de lunch of het avondeten en dan is een praatje met de koks snel gemaakt. Op een dag dat Mixblik de keuken bestiert, raakt zij aan de praat over de blikken met wereldmaaltijden die Mixblik op de markt wil brengen. Met deze duurzame maaltijden bouwt Mixblik een sociale onderneming die vrouwen met een vluchtverleden helpt een nieuwe start in Nederland te maken.“Zo’n blik moet aantrekkelijk zijn, maar ook het verhaal van Mixblik en de vrouwen vertellen”, aldus Caroline. Zij had direct een idee, hoe een verleidelijke blikwikkel eruit ziet. “Ik vind het maken van zo’n verpakking echt een uitdagende opdracht.”

In een workshop gaan de vrouwen van Mixblik aan de slag: ze verven eerst vellen papier in één kleur, vervolgens knippen zij de vormen van de ingrediënten die zij in de maaltijden gebruiken uit, en maken zij een ontwerp voor een eigen wikkel. Het wordt al snel een kleurrijk geheel. Anisa Ali is één van de vrouwen van Mixblik. Als jong meisje in Syrië schilderde zij al graag: “ik schilderde de bloemen, de zee, de bomen, op school, maar ook thuis op de muur”. Na de workshop gaat Caroline met het materiaal aan de slag. In haar ontwerp komen niet alleen de ingrediënten voor, maar geeft zij ook de vrouwen een plek op het etiket. Anisa vindt het etiket dat Caroline heeft gemaakt mooi, de kleuren, de groentes. Ze moet wel wennen aan de ogen van de vrouwen, die vallen op: “de blik op het blik”.

Samir Bakir is buurtbewoner én kleermaker. Hij kwam in het oude Wijkpaleis
Nederlands te oefenen, en al snel bleek zijn vakmanschap als kleermaker. Vijf jaar geleden kwam Samir met zijn gezin uit Syrië. Hij woonde in Aleppo, waar hij als jonge jongen de kleermakerszaak van zijn vader runde na diens overlijden. Hij had 14 mensen
in dienst: “Toen de oorlog kwam, we hoorden de bommen boven de stad steeds dichterbij komen, zijn we halsoverkop uit het huis gevlucht. We hebben alles achter­ gelaten, alle spullen, speelgoed van de kinderen. Zonder iets zijn we vertrokken, via Turkije naar Europa.” Eenmaal in Nederland vond Samir werk als kleermaker bij de Bijenkorf. In het textiel­ atelier naast de ingang van het Wijkpaleis is hij nu weer baas in eigen kleermakerij.

De ‘Omlopers’ Nadia Mooij en Julia Stoevelaar onderzoeken vanuit het Wijkpaleis wat circula­riteit in een wijk als Middelland kan betekenen. Circulariteit? dat is streven naar zoveel mogelijk hergebruik, een wereld zonder afval. Om aandacht te trekken als ze de straat op gaan, vroegen ze Samir een ‘omloop­broek­pak’ voor ze te maken. Hij gebruikte lappen stof die we als Wijkpaleis hebben gekregen en maakte in één dag twee flitsende omloop­ broek pakken. Samir: “Ik maak graag gebruik van de stoffen die al in het Wijkpaleis zijn. Ik vind het leuk om kleding van mensen te repareren of te vermaken, zodat ze die niet weg hoeven te gooien, maar weer opnieuw kunnen dragen.”

Samir: “Ik maak graag gebruik van de stoffen die al in het Wijkpaleis zijn. Ik vind het leuk om kleding van mensen te repareren of te vermaken, zodat ze die niet weg hoeven te gooien, maar weer opnieuw kunnen dragen.”

Bertine Hobbelman, regisseur, theatermaker en buurtgenoot heeft de afgelopen twee jaar met haar gezelschap LUKKA gewerkt aan de voorstelling Venetia’s air en gerepeteerd in het Wijkpaleis.

Venetia Stanley was een schoonheid in haar tijd en een inspiratiebron voor veel kunstenaars. Maar wie was zij werkelijk? Vrijheidsdrang, (verlies van) schoonheid en jaloezie zijn de ontvlambare mix die tot haar dramatische einde leiden. Deze muziektheatervoorstelling is gebaseerd op en geïnspireerd door het schilderij van Anthony van Dijck: “Portrait of Venetia Stanley on her deathbed”. Venetia’s Air is een tweede voorstelling in het drieluik van LUKKA waarin vrouwen uit de 17de eeuw een stem krijgen.

Als dank voor de ruimte om de voorstelling te maken, bood Bertine aan de try-out in het Wijkpaleis te doen. Keer op keer moest deze worden uitgesteld, maar afgelopen vrijdag 10 september was het echt zover. Hierna toert de voorstelling door heel Nederland.

Bas de Leijer is filmmaker. Hij huurt een werkplaats in het Wijkpaleis. Samen met buurtgenoot Mark Duursma is hij Cine West gestart. Cine West vertoont films in Rotterdam-West. Dit jaar hebben zij een programma gemaakt rond het wel heel toepasselijke thema “de kracht van lokaal”, als Wijkpaleis voelen we ons aangesproken. Elk van de films benadert dit thema vanuit een heel eigen perspectief. De serie is afgetrapt met de prachtige documentaire Visages Villages van Agnes Varda en graffiti-kunstenaar JR over bijzondere ontmoetingen op het Franse platteland.

Woensdag 27 oktober staat in het teken van talent uit Rotterdam-West. Regisseur en actrice Dewi Reijs gaat in gesprek met filmmaker Edson da Conceicao over zijn korte film Porfotto en met producent Laurette Schillings (Topkapi) over de film Stop Acting Now van theatergroep Wunderbaum. Kijk in de agenda voor het hele programma van Cine West of download de flyer.

Hanna Kerkhof werkt beneden in het Wijkpaleis, Ondine de Kroon heeft een werkplaats op de tweede verdieping. Deze zomer ontstaat bijna als vanzelf een samenwerking tussen deze twee makers. Ondine werkt veel met linodruk en leert deze techniek ook graag aan kinderen. Haar idee: linosnedes afdrukken in stoeptegels voor de wijk, maar ja hoe doe je dat? Ondine denkt aan keramiek. Hanna heeft als ontwerper vaker met beton gewerkt en weet hoe zij de lino’s van Ondine en de kinderen over kan zetten in beton. De tegels zomaar op de straat leggen, is leuk, maar nog leuker lijkt het ze een podium te maken. Een podium dat kan dienen als speakerscorner of waar kinderen uit de wijk hun tiktok filmpjes opnemen.

In de zomervakantie maken ze met kinderen lino’s en dan begint het harde werk om deze af te drukken in beton. Het gaat niet zomaar goed, de eerste proeven mislukken. Een meisje dat meedoet tijdens de workshop, roept als Hanna uitlegt hoe de lino’s worden afgedrukt en het idee van reliëf snapt: “oohhh dan kan ik met mijn blote voeten mijn bloemen voelen!” Die tekst staat nu ook op de rand van het podium.De maand september is nodig om de tegels te produceren. Hanna overtuigt Ondine om kleur toe te voegen aan de tegels. En dan begint eind september het bouwen in het parkje van Claes. Woensdag 6 oktober is het zover. Het podium is officieel in gebruik genomen.

Vier groepen van de RK Mariabasisschool hebben hun klaslokaal op de bovenste verdieping van het Wijkpaleis. Op deze verdieping zijn ook het muziek- en theaterlokaal. Het achterterrein is voor een deel hun speelplaats. Ook de kinderen die op de Schietbaanlaan op school zitten, komen voor de afwisseling af en toe bij het Wijkpaleis buitenspelen. Ineke van Uden (directeur RK Maria Basisschool) “We zien de dependance in het Wijkpaleis én de samenwerking met de makers in het Wijkpaleis echt als een verrijking van het culturele programma van de school. De kinderen zien niet alleen de werkplaatsen, maar werken ook met de makers samen.”

Onder het mom van Tunnelvisie hebben tuinontwerpers Marilène Vermeulen en Martine Hermans, spellenmaker Bruno Setola en kunstenaar Nienke Terpsma samen met de kinderen van de RK Mariabasisschool nagedacht over hun dagelijkse route vanuit school, door de poort en naar het achterspeelterrein: hoe kan die route er in de toekomst uitzien, moet het groener, kan het spannender, hoe maak je een plan voor een route?

Martine Herman en Marilène Vermeulen (tuinatelier Herman en Vermeulen): “De kinderen hebben ons als ontwerpers verrast. Wij kijken en denken ruimtelijk. De kinderen dachten juist veel meer over de onderlinge interactie en hadden het over samenwerken, vertrouwen, ontmoeten. We gaan de komende tijd verder met het onderzoek naar de route en de thema's die de kinderen hebben aangedragen. Benieuwd waar deze inter actie ons en de kinderen brengt.”

Myrthe Krepel en Dorian Kingma, zijn social designers. Zij denken na en ontwerpen voor - zoals zij zelf zeggen - ‘maatschappelijke uitdagingen’. Straatvonk is zo’n project. “Wanneer voel jij je veilig? Hoe delen we deze ruimte met elkaar? Loop je langs of loop je om? Kijk je aan of kijk je weg? Binnen een fractie van een seconde beslissen we over interacties op straat. Maar op basis van wat?” Het zijn vragen die het duo zich stelde, aldus Myrthe.

In de wijken Feijenoord, Rozenburg en Delfshaven gingen zij in gesprek met jongeren. Hiervan maakten zij samen met Femke Bosma een audiotour. Tijdens de audiotour word je aangemoedigd om op een andere manier naar de straat te kijken en om contact te maken met de mensen die je tegen komt. Slaat er een vonkje over?

“In Rotterdam komen we ruimte te kort om te wonen, te werken, voor elkaar te zorgen ... beleggers kopen het Rotterdams vastgoed in rap tempo op ... Je hebt met het Wijkpaleis de kans om een stukje stad te kopen waar we ruimte maken om samen te leven.”

Barbara Kathmann,
Lid Tweede Kamer en ex-wethouder Wijken Rotterdam

Het WIJKPALEIS koopt het gebouw, doe je mee? Iedereen is nodig om de aankoop mogelijk te maken!

We hebben ons eerste doel bereikt én we gaan door! Geld lenen van betrokken mensen uit Rotterdam West en daarbuiten vinden wij vele malen leuker dan geld lenen van de bank. Doe je ook mee?

Steun en geld van buurtgenoten, fans en betrokkenen die geloven in het Wijkpaleis maken de aankoop mogelijk. Deze steun maakt dat ook banken en fondsen willen ‘instappen’ en met leningen en giften het totaalbedrag voor de aankoop en de investeringen bij elkaar brengen.

Al 117 mensen hebben ingeschreven voor een Paleis obligatie. Tot nu toe is 355.000 euro aan leningen (obligaties) opgehaald.

Liever lenen we meer Rotterdammers en andere betrokkenen dan van de bank. Doe jij mee?