leren

Wildlife Film Festival Rotterdam is jarig en trakteert! Om haar 10-jarig bestaan te vieren komt het WFFR twee keer naar het Wijkpaleis. Op woensdag 9 oktober en vrijdag 1 november vertoont zij drie prachtige natuurfilms. De vertoningen starten om 20.00 uur. Voorafgaand kun je mee-eten in het Wijkpaleis voor 5 euro.

Op woensdag 9 oktober toont WFFR "Grebe the Lover" en "Rise of the White Ibis". Twee  natuurfilms met een heel eigen perspectief op het leven van twee heel verschillende vogels: de stadse Ibis (Engels gesproken, niet ondertiteld) en de heel poëtische Iraanse fuut Grebe (Farsi gesproken, Engels ondertiteld).

Op vrijdag 1 november toont WFFR 'In the Footsteps of Giants' van regisseur Fried-Jan van den Eerenbeemt. Elke nacht hangt er in Dambwa South, Zambia, een voelbare onrust in de lucht, omdat de gemeenschap vreest dat olifanten hun gewassen zullen vernietigen. Deze rusteloze nachten weerspiegelen een delicaat evenwicht tussen de veiligheid van mensen en het behoud van wilde dieren, waardoor de dorpelingen in een constante staat van onzekerheid verkeren.

De makers van de film zijn aanwezig voor een Q&A na afloop.

Kijk op wffr.nl voor alle info over het Wildlife Film Festival Rotterdam of kijk alvast de trailers.

Toegang: 4 euro.

Groep 3 van de Mariabasisschool is bezig met een project Smakelijk Eten. En daarom komen ze op bezoek in het Wijkpaleis. Samen met Fatma gaan zij soep bereiden en lekkere samosa’s met tomatenchutney maken. Eerst goed handen wassen en dan begint het harde werken: snijden, snijden, snijden … pompoen, wortel, paprika, prei alles gaat in mooie kleine stukjes. Als alles is gesneden, gaan ze de keuken in. De groente gaat de pan in om soep van te koken. Ondertussen leren de kinderen hoe ze van naambeslag mooie balletje maken die daarna met een deegroller worden uitgerold. Niet heel veel later schuiven de kinderen aan tafel en proeven van hun eigengemaakte lekkers. Veel vinden het lekker, anderen moeten wennen aan de smaken. Als toetje gaan ze nog even lekker spelen in de Paleistuin.

Moniek, buurtgenoot, paleistuinier en lerares Nederlands met plezier, heeft al een tijdje Mebrati, een jong Eritrese meisje van 15 jaar onder haar hoede genomen. Samen zetten ze grote stappen met Nederlands leren, maar ook abstracte zaken als maten en meten worden in aanschouwende lessen aangepakt. Hup, de tuin in, meters uitstappen en tekenen. Zoveel mogelijk les in de buitenlucht, samen de planten sproeien, af en toe wat lekkers bietsen bij de Paleiskoks en als lesmateriaal … “Het is fijn om er te zijn” van de onvolprezen kinderboekenschrijver Guus Kuijer

Tijmen Pennarts alias the wandering cook werkt sinds een paar weken samen met de vrouwen van Mixblik. In de keuken leren zij fijne kneepjes van dit vak van deze profkok. Handigheid in de keuken, hygiënische regels, maar ook het feestelijk opmaken van een bord. Het is echt een reis, samen ontdekken zij allerlei verschillende keukens en smaken en maken zij van Japanse sushi tot Italiaanse verse pasta. En onderweg ontstaan al weer allerlei nieuwe fusion gerechten, want verse pasta met Eritrese Slisi is niet te versmaden.

Mixblik en Tijmen koken elke donderdagavond een aanschuifmaaltijd.

Als symbolisch gebaar voor de reis die het Wijkpaleis heeft afgelegd, bouwt buurtbewoner en constructeur Joël Keijenemans bij de sleuteloverdracht in 2019 een Da Vinci brug van vijf bezemstelen en acht balkjes. Joël werkt met zijn Buro Civiel vanuit het Wijkpaleis. Die brug is een kunstwerk, een constructie van stokken zonder dat er een schroef of touw aan te pas komt. Toch is de brug sterk genoeg voor een mens om over te steken, wrijving en zwaartekracht doen het werk. Het constructieve principe fascineert Joël, hij wil weten hoe het in elkaar steekt en dat delen met anderen. Joël: “Als je een dimensie toevoegt wordt de brug een bol, de Da Vinci-koepel.”

Gerald de Jong, wiskundige en wijkpaleizer en ook anderen helpen hem om het principe te doorgronden en uit te denken hoe we deze constructie – met een diameter van 7 meter en 3,5 meter hoog – in de Paleistuin kunnen bouwen. Deze ‘Da Vinci dome’ is een eerste experiment. Wat gebeurt er als we de constructie laten begroeien, vakken voorzien van tentdoek, kunnen we er een reuze knikkerbaan met tennisballen in bouwen?

Het is een project van vele handen. Op zaterdagochtend wordt er aan gebouwd, de constructie is een spel van latten en bouten. Iedereen kan een handje helpen, sommige latten moeten worden ingekort, heel veel gaatjes geboord, kopse kanten geschuurd en gelakt en dan natuurlijk het spannendste deel, het in elkaar zetten, bouwen van de koepel.