maken

Op 5 mei vieren we samen de vrijheid door samen een maaltijd te maken met alles wat erbij komt kijken om er een feest van te maken; van snijden en bereiden van het eten samen met Basma en German; tot passende tafelkleden maken en tafel dekken met Marlies; een lied schrijven en uitvoeren met Rineke; de ramen ‘betekenen’ vol duiven onder aanvoering van Pauline en het voeren van het goede tafelgesprek. En o ja, er komt een verrassingsoptreden. We houden expres ruimte open in het programma voor ideeën die mensen aandragen en hopen dat het uiteindelijk eindigt in een spontaan dansfeest.

We starten om 16:00 uur met wie de voorbereidingen mee wil maken. Je kunt ook om 18:00 uur aanschuiven aan een gedekte tafel.

Je kunt je aanmelden via wijkpaleis@gmail.com.

Kosten 7,50 euro

Als symbolisch gebaar voor de reis die het Wijkpaleis heeft afgelegd, bouwt buurtbewoner en constructeur Joël Keijenemans bij de sleuteloverdracht in 2019 een Da Vinci brug van vijf bezemstelen en acht balkjes. Joël werkt met zijn Buro Civiel vanuit het Wijkpaleis. Die brug is een kunstwerk, een constructie van stokken zonder dat er een schroef of touw aan te pas komt. Toch is de brug sterk genoeg voor een mens om over te steken, wrijving en zwaartekracht doen het werk. Het constructieve principe fascineert Joël, hij wil weten hoe het in elkaar steekt en dat delen met anderen. Joël: “Als je een dimensie toevoegt wordt de brug een bol, de Da Vinci-koepel.”

Gerald de Jong, wiskundige en wijkpaleizer en ook anderen helpen hem om het principe te doorgronden en uit te denken hoe we deze constructie – met een diameter van 7 meter en 3,5 meter hoog – in de Paleistuin kunnen bouwen. Deze ‘Da Vinci dome’ is een eerste experiment. Wat gebeurt er als we de constructie laten begroeien, vakken voorzien van tentdoek, kunnen we er een reuze knikkerbaan met tennisballen in bouwen?

Het is een project van vele handen. Op zaterdagochtend wordt er aan gebouwd, de constructie is een spel van latten en bouten. Iedereen kan een handje helpen, sommige latten moeten worden ingekort, heel veel gaatjes geboord, kopse kanten geschuurd en gelakt en dan natuurlijk het spannendste deel, het in elkaar zetten, bouwen van de koepel.

Caroline Ellerbeck is illustrator werkt in het Wijkpaleis. Ze schuift regelmatig aan voor de lunch of het avondeten en dan is een praatje met de koks snel gemaakt. Op een dag dat Mixblik de keuken bestiert, raakt zij aan de praat over de blikken met wereldmaaltijden die Mixblik op de markt wil brengen. Met deze duurzame maaltijden bouwt Mixblik een sociale onderneming die vrouwen met een vluchtverleden helpt een nieuwe start in Nederland te maken.“Zo’n blik moet aantrekkelijk zijn, maar ook het verhaal van Mixblik en de vrouwen vertellen”, aldus Caroline. Zij had direct een idee, hoe een verleidelijke blikwikkel eruit ziet. “Ik vind het maken van zo’n verpakking echt een uitdagende opdracht.”

In een workshop gaan de vrouwen van Mixblik aan de slag: ze verven eerst vellen papier in één kleur, vervolgens knippen zij de vormen van de ingrediënten die zij in de maaltijden gebruiken uit, en maken zij een ontwerp voor een eigen wikkel. Het wordt al snel een kleurrijk geheel. Anisa Ali is één van de vrouwen van Mixblik. Als jong meisje in Syrië schilderde zij al graag: “ik schilderde de bloemen, de zee, de bomen, op school, maar ook thuis op de muur”. Na de workshop gaat Caroline met het materiaal aan de slag. In haar ontwerp komen niet alleen de ingrediënten voor, maar geeft zij ook de vrouwen een plek op het etiket. Anisa vindt het etiket dat Caroline heeft gemaakt mooi, de kleuren, de groentes. Ze moet wel wennen aan de ogen van de vrouwen, die vallen op: “de blik op het blik”.

Samir Bakir is buurtbewoner én kleermaker. Hij kwam in het oude Wijkpaleis
Nederlands te oefenen, en al snel bleek zijn vakmanschap als kleermaker. Vijf jaar geleden kwam Samir met zijn gezin uit Syrië. Hij woonde in Aleppo, waar hij als jonge jongen de kleermakerszaak van zijn vader runde na diens overlijden. Hij had 14 mensen
in dienst: “Toen de oorlog kwam, we hoorden de bommen boven de stad steeds dichterbij komen, zijn we halsoverkop uit het huis gevlucht. We hebben alles achter­ gelaten, alle spullen, speelgoed van de kinderen. Zonder iets zijn we vertrokken, via Turkije naar Europa.” Eenmaal in Nederland vond Samir werk als kleermaker bij de Bijenkorf. In het textiel­ atelier naast de ingang van het Wijkpaleis is hij nu weer baas in eigen kleermakerij.

De ‘Omlopers’ Nadia Mooij en Julia Stoevelaar onderzoeken vanuit het Wijkpaleis wat circula­riteit in een wijk als Middelland kan betekenen. Circulariteit? dat is streven naar zoveel mogelijk hergebruik, een wereld zonder afval. Om aandacht te trekken als ze de straat op gaan, vroegen ze Samir een ‘omloop­broek­pak’ voor ze te maken. Hij gebruikte lappen stof die we als Wijkpaleis hebben gekregen en maakte in één dag twee flitsende omloop­ broek pakken. Samir: “Ik maak graag gebruik van de stoffen die al in het Wijkpaleis zijn. Ik vind het leuk om kleding van mensen te repareren of te vermaken, zodat ze die niet weg hoeven te gooien, maar weer opnieuw kunnen dragen.”

Samir: “Ik maak graag gebruik van de stoffen die al in het Wijkpaleis zijn. Ik vind het leuk om kleding van mensen te repareren of te vermaken, zodat ze die niet weg hoeven te gooien, maar weer opnieuw kunnen dragen.”

Bertine Hobbelman, regisseur, theatermaker en buurtgenoot heeft de afgelopen twee jaar met haar gezelschap LUKKA gewerkt aan de voorstelling Venetia’s air en gerepeteerd in het Wijkpaleis.

Venetia Stanley was een schoonheid in haar tijd en een inspiratiebron voor veel kunstenaars. Maar wie was zij werkelijk? Vrijheidsdrang, (verlies van) schoonheid en jaloezie zijn de ontvlambare mix die tot haar dramatische einde leiden. Deze muziektheatervoorstelling is gebaseerd op en geïnspireerd door het schilderij van Anthony van Dijck: “Portrait of Venetia Stanley on her deathbed”. Venetia’s Air is een tweede voorstelling in het drieluik van LUKKA waarin vrouwen uit de 17de eeuw een stem krijgen.

Als dank voor de ruimte om de voorstelling te maken, bood Bertine aan de try-out in het Wijkpaleis te doen. Keer op keer moest deze worden uitgesteld, maar afgelopen vrijdag 10 september was het echt zover. Hierna toert de voorstelling door heel Nederland.